Αντιμετώπιση της Απώλειας Άκρων: Συμβουλές & Στρατηγικές
Παγκοσμίως, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με τεχνητά μέλη κάτω άκρων ανέρχεται στα 57,7 εκατομμύρια. Η απώλεια άκρων είναι μια συγκλονιστική και αγχωτική εμπειρία, η οποία επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής ενός ατόμου, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων, της καριέρας και της συναισθηματικής του ευεξίας.
Είναι σύνηθες για τους ακρωτηριασμένους να βιώνουν θλίψη, κατάθλιψη και άγχος μετά από (ιατρογενή) χειρουργικό ακρωτηριασμό ή τραυματικό ακρωτηριασμό. Η ζωή μετά από έναν ακρωτηριασμό παρουσιάζει προκλήσεις. Ωστόσο, οι θετικές στρατηγικές αντιμετώπισης μπορούν να βοηθήσουν τους ακρωτηριασμένους να ανακαλύψουν ένα νέο μονοπάτι στη ζωή και να ξεπεράσουν τα αρνητικά συναισθήματα.
Εάν έχετε υποστεί πρόσφατα ακρωτηριασμό, θυμηθείτε ότι πολλοί άνθρωποι ζουν μια ικανοποιητική ζωή μόλις προσαρμοστούν στις αλλαγές. Το πρώτο βήμα που θα σας οδηγήσει στη συμφιλίωση-επούλωση λόγω αυτής της απώλειας είναι να αναγνωρίσετε τα συναισθήματά σας και τους διάφορους παράγοντες που επηρεάζουν την ψυχική σας υγεία. Αργότερα, να εφαρμόσετε στρατηγικές αντιμετώπισης που λειτουργούν για εσάς.
Οι Συναισθηματικές Επιπτώσεις του Aκρωτηριασμού
Οι ακρωτηριασμένοι καλούνται να διαχειριστούν την αίσθηση της απώλειας ενός μέλους και της απώλειας λειτουργικότητάς τους. Ενδέχεται να αντιμετωπίσουν προκλήσεις που αφορούν και σχετίζονται με την κινητικότητα τους και να χρειαστεί να εξαρτώνται από άλλους μέχρι να προσαρμοστούν και να ανακτήσουν την ανεξαρτησία τους.
Μια από τις συνέπειες του ακρωτηριασμού είναι ο πόνος του μέλους-φάντασμα, κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα ζωής τους. Επιπλέον, οι ακρωτηριασμένοι καλούνται να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματα που συνδέονται με μια νέα εικόνα του σώματός τους. Οι παράγοντες αυτοί συνδυάζονται για να δημιουργήσουν περίπλοκες σκέψεις και συναισθήματα.
Σύμφωνα με το Eurasian Journal of Medicine and Investigation, οι ασθενείς με ακρωτηριασμούς συχνά βιώνουν μειωμένη αυτοεκτίμηση και φόβο για το μέλλον νωρίς στη διαδικασία επούλωσης. Ωστόσο, όλες αυτές οι συναισθηματικές επιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν και να βελτιωθούν.
Κοινωνικοί Παράγοντες που Επηρεάζουν τις Συναισθηματικές Επιπτώσεις του Ακρωτηριασμού
Αν και η απώλεια άκρου/ων συνήθως προκαλεί θλίψη και κατάθλιψη, δεν βιώνουν όλα τα άτομα με ακρωτηριασμό τα ίδια συναισθήματα. Ο καθένας αντιμετωπίζει τον ακρωτηριασμό με τον δικό του τρόπο.
Οι ακόλουθοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τον τρόπο με τον οποίο κάποιος αντιμετωπίζει την απώλεια άκρων:
- Ηλικία: Τα παιδιά και οι έφηβοι μπορεί να προσαρμοστούν στον ακρωτηριασμό πιο γρήγορα από τους ενήλικες, αλλά αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες συναισθηματικές προκλήσεις που σχετίζονται με την ταυτότητά τους, την αποδοχή και την απόρριψή τους.
Οι ενήλικες είναι συνήθως πιο ευάλωτοι σε δύσκολα συναισθήματα που σχετίζονται με την καθημερινή λειτουργία, τα οικονομικά θέματα και τις οικογενειακές σχέσεις. Οποιαδήποτε ηλικία μπορεί να εμφανίσει κατάθλιψη, άγχος ή διαταραχή μετατραυματικού στρες μετά από απώλεια άκρου.
- Προσωπικότητα: Διαφορετικές προσωπικότητες αντιδρούν στην απώλεια άκρων με διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που τείνουν να βιώνουν κατάθλιψη ή άγχος μπορεί να έχουν μεγαλύτερη δυσκολία να αντιμετωπίσουν την απώλεια άκρων από άλλους. Ομοίως, τα άτομα με υψηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να δυσκολεύονται περισσότερο με τον ακρωτηριασμό από ό,τι κάποιος που δέχεται τη βοήθεια άλλων.
- Επάγγελμα:Εάν η καριέρα ενός ατόμου περιλαμβάνει κινητικές δεξιότητες, είναι πιο πιθανό να βιώσει πιο έντονα συναισθήματα που σχετίζονται με την απώλεια άκρων, από κάποιον που η εργασία του δεν βασίζεται σε τέτοιες δεξιότητες.
- Υποστήριξη:Η υποστήριξη από φίλους, οικογένεια και ιατρική ομάδα είναι κρίσιμη κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης από ακρωτηριασμό. Μελέτες δείχνουν ότι έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης σχετίζεται με υψηλά επίπεδα άγχους και κατάθλιψης και ότι τα άτομα με επαρκή κοινωνική υποστήριξη βιώνουν χαμηλότερα αντίστοιχα επίπεδα.
Ακόμη, παρατηρείται ότι τα άτομα με ακρωτηριασμό που χρειάζονται μεγαλύτερη υποστήριξη είναι περισσότερο δεκτικά στο να συνδεθούν με άλλα άτομα που έχουν, επίσης, βιώσει ακρωτηριασμό.
Ιατρικοί Παράγοντες που Επηρεάζουν τις Συναισθηματικές Επιπτώσεις του Ακρωτηριασμού
Οι ιατρικοί παράγοντες που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο κάποιος αντιμετωπίζει τον ακρωτηριασμό περιλαμβάνουν:
- Τρέχουσα κατάσταση: Οι άνθρωποι βιώνουν την απώλεια άκρων διαφορετικά ανάλογα με τη συνολική τους κατάσταση. Για παράδειγμα, ένας ασθενής που είχε προβλήματα κινητικότητας πριν από ακρωτηριασμό κάτω άκρου μπορεί να επηρεαστεί λιγότερο συναισθηματικά από έναν αθλητή με πρόσφατο ακρωτηριασμό.
Ωστόσο, ένας υγιής ασθενής που έχασε ένα άκρο λόγω ενός τραυματικού συμβάντος μπορεί να προσαρμοστεί σωματικά στην αλλαγή καλύτερα από έναν ασθενή με χρόνιες ασθένειες.
- Αιτία του ακρωτηριασμού: Ένα άτομο που χάνει ένα άκρο λόγω ατυχήματος θα βιώσει τον ακρωτηριασμό διαφορετικά από έναν ασθενή που επιλέγει τον χειρουργικό ακρωτηριασμό. Ένας ασθενής που πάσχει από περιφερική αγγειακή νόσο, για παράδειγμα, μπορεί να αποδεχθεί τη χειρουργική επέμβαση και να τη δει ως μια μορφή ανακούφισης.
- Χρόνος προετοιμασίας: Οι ασθενείς που σχεδιάζουν τον ακρωτηριασμό έχουν χρόνο να περάσουν από τα στάδια θλίψης πριν αυτός πραγματοποιηθεί. Μπορούν να συναντηθούν με άλλους που έχουν υποβληθεί στη διαδικασία για να θέσουν ρεαλιστικές προσδοκίες και να αποκτήσουν μια αίσθηση ελπίδας.
Δείτε περισσότερα στο: Ακρωτηριασμός ποδιού – Τι να προσέξετε πριν και μετά το χειρουργείο
Αντιθέτως, τα άτομα που βιώνουν έναν τυχαίο ακρωτηριασμό δεν θρηνούν πρώτα(πριν), επομένως ενδέχεται να είναι πιο επιρρεπείς στο να εμφανίσουν διαταραχή μετατραυματικού στρες.
- Επιπλοκές: Εάν οι ασθενείς υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση με κακή εκτέλεση ή τραυματικό ακρωτηριασμό, μπορεί να είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν επιπλοκές, όπως πόνο ή μόλυνση. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την αποκατάσταση και τα συναισθήματα ενός ατόμου.
- Εφαρμογή πρόσθεσης: Τα άτομα που τοποθετούν τεχνητά μέλη άνω άκρων ή τεχνητά μέλη κάτω άκρων λίγο μετά τον ακρωτηριασμό συνήθως βιώνουν λιγότερη συναισθηματική δυσφορία από κάποιον που δεν τοποθετεί πρόσθετο μέλος. Η προσθετική αποκατάσταση βοηθά τους ασθενείς να προσαρμοστούν σε μια νέα εικόνα του σώματός τους και να επικεντρωθούν στους μελλοντικούς στόχους και όχι στην απώλεια.
- Επαγγελματική αποκατάσταση: Η επαγγελματική αποκατάσταση μπορεί να είναι μια κρίσιμη πτυχή της αποκατάστασης ενός ατόμου. Μέσω αυτής, οι ασθενείς μπορεί να μάθουν νέες δεξιότητες ή να λάβουν βοήθεια για να βρουν εργασία. Επιπλέον, βοηθά το άτομο να επιλύσει το οικονομικό άγχος, να ανοικοδομήσει την αυτοεκτίμηση και να μειώσει τα συμπτώματα κατάθλιψης.
Ακρωτηριασμός και Θλίψη (Η2)
Η απώλεια ενός μέλους μπορεί να προκαλέσει θλίψη με τον ίδιο τρόπο όπως η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Η θλίψη είναι το πώς οι άνθρωποι αντιδρούν φυσικά στο να χάσουν οτιδήποτε ή οποιονδήποτε αγαπούν.
Περιλαμβάνει διάφορα στάδια και συναισθήματα καθώς ένα άτομο επεξεργάζεται την απώλεια και προσαρμόζεται στις αλλαγές. Καθώς ο χρόνος περνά και το άτομο προσαρμόζεται σε μια νέα ζωή, ο πόνος της θλίψης μειώνεται.
Ωστόσο, το πένθος είναι δύσκολο και ο καθένας το βιώνει με τον δικό του τρόπο. Μερικοί άνθρωποι θα περάσουν από όλα τα στάδια της θλίψης. Άλλοι μπορεί να βιώσουν μόνο μερικά.
Η διαδικασία του πένθους, επίσης, δεν συμβαίνει με συγκεκριμένη σειρά, ούτε μπορεί να γίνει βιαστικά. Η κατανόηση του πώς μοιάζει η θλίψη μπορεί να αυξήσει την αυτοσυμπόνια και να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε τις ανάγκες σας. Παρακάτω παρουσιάζονται τα διαφορετικά στάδια της θλίψης και πώς σχετίζονται με την απώλεια άκρων:
- Άρνηση:Η άρνηση βοηθά στη μείωση του πόνου μιας σημαντικής απώλειας. Η αίσθηση που έχει είναι αυτή του μουδιάσματος, του σοκ ή της σύγχυσης. Οι άνθρωποι στο στάδιο της άρνησης συνήθως αποφεύγουν να σκεφτούν ή να μιλήσουν για την απώλεια.
Για παράδειγμα, ένας ασθενής που πρόκειται να υποβληθεί σε χειρουργικό ακρωτηριασμό μπορεί να αρνηθεί να μιλήσει για την επικείμενη διαδικασία ή να απαντήσει σε ερωτήσεις. Κάποιος που βίωσε ακρωτηριασμό σε ένα τραυματικό γεγονός μπορεί να είναι σε κατάσταση δυσπιστίας ότι συνέβη η απώλεια.
- Θυμός: Οι άνθρωποι αισθάνονται θυμωμένοι καθώς αρχίζουν να απελευθερώνουν συναισθήματα που σχετίζονται με την απώλειά τους. Κατά τη διάρκεια του σταδίου του θυμού, ένα άτομο πιθανόν να αισθάνεται απογοήτευση, αγανάκτηση, ευερεθιστότητα ή/και απαισιοδοξία.
Οι ασθενείς μπορεί, για παράδειγμα, να εκφράσουν θυμό προς τους γιατρούς ή τις νοσοκόμες μετά τον ακρωτηριασμό επειδή τους «ξεγελούσαν» για να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση.
- Διαπραγμάτευση: Η διαπραγμάτευση μοιάζει με ενοχή, φόβο και άγχος. Κάποιος στο στάδιο αυτό μπορεί να σταθεί στο παρελθόν και να ευχηθεί να έκανε κάτι διαφορετικό. Θα προσπαθήσει να σκεφτεί τρόπους για να αποφύγει τον πόνο που νιώθει. Για παράδειγμα,ένας ασθενής ενδέχεται να προσπαθήσει να αναβάλει την επέμβαση παρά το γεγονός ότι είναι απαραίτητο για την υγεία του.
- Κατάθλιψη: Σε κάποιο σημείο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του πένθους, οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η διαπραγμάτευση δεν αποτελεί επιλογή. Αρχίζουν να βλέπουν την κατάσταση ρεαλιστικά και νιώθουν την ένταση της απώλειας τους. Η κατάθλιψη χαρακτηρίζεται από θλίψη, απόγνωση, απελπισία και απογοήτευση. Κάποιος που έχει κατάθλιψη μπορεί να παρουσιάσει μειωμένη ενέργεια και απόσυρση από τους άλλους.
- Αποδοχή:Όταν κάποιος φτάνει στην αποδοχή, δεν παλεύει πλέον με την πραγματικότητα ούτε προσπαθεί να διαπραγματευτεί για κάτι διαφορετικό. Μπορεί να αισθάνεται ακόμα θλίψη, αλλά είναι λιγότερο πιθανό να αισθάνεται θυμό ή άρνηση για την απώλειά του.
Είναι σε θέση να ζήσει την παρούσα στιγμή, να αντιμετωπίσει τα δύσκολα συναισθήματα με υγιή τρόπο και να επικοινωνήσει με ειλικρίνεια για το πώς νιώθει. Τα άτομα με ακρωτηριασμό μπορεί να μην φτάσουν ποτέ στο στάδιο της αποδοχής αν δεν βρεθούν σε πρόγραμμα αποκατάστασης.
Διαχείριση της Κατάθλιψης και του Άγχους
Η εμπειρία της θλίψης και της καταθλιπτικής διάθεσης είναι συχνά μέρος της διαδικασίας πένθους για τα άτομα με ακρωτηριασμό. Είναι σύνηθες οι ασθενείς να αισθάνονται κατάθλιψη, ιδιαίτερα εάν η απώλεια άκρου συνέβη πρόσφατα. Μελέτες δείχνουν ότι τα ποσοστά συμπτωμάτων κατάθλιψης μειώνονται κατά τη διάρκεια των ετών μετά τον ακρωτηριασμό.
Όταν η κατάθλιψη δεν βελτιώνεται, είναι καιρός να απευθυνθείτε σε ειδικό επαγγελματία υγείας.
Τα συμπτώματα της μείζονος κατάθλιψης περιλαμβάνουν:
- Επίμονα συναισθήματα θλίψης, αναξιότητας, ενοχής ή απελπισίας
- Σκέψεις αυτοκτονίας ή αυτοτραυματισμού
- Δυσκολία στον ύπνο ή υπερβολικός ύπνος
- Απώλεια ενδιαφέροντος για χόμπι ή δραστηριότητες που κάποτε απολαμβάνατε
- Σημαντική απώλεια βάρους
- Κούραση ή έλλειψη ενέργειας
Να γνωρίζετε ότι η μείζων κατάθλιψη είναι θεραπεύσιμη. Η ψυχοθεραπεία και η φυσική αποκατάσταση μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης μετά από ακρωτηριασμό.
Υπάρχουν, επίσης, πράγματα που εσείς μπορείτε να κάνετε στο σπίτι για να διαχειριστείτε την κατάθλιψη, όπως να:
- Περάσετε χρόνο με υποστηρικτικούς φίλους και την οικογένειά σας μιλώντας για τα συναισθήματά σας.
- Θέσετε ρεαλιστικές προσδοκίες και να αποδεχτείτε ότι η διάθεσή σας μπορεί να βελτιωθεί σταδιακά και όχι αμέσως.
- Προσπαθήστε να ασκηθείτε και κάνετε υγιεινή διατροφή.
- Ενημερωθείτε για την κατάθλιψη για να καταλάβετε τι περνάτε.
- Περιμένετε να νιώσετε καλύτερα και μετά να πάρετε σημαντικές αποφάσεις.
- Κάνετε ασκήσεις βαθιάς αναπνοής για να χαλαρώσετε το σώμα και το μυαλό σας.
- Ζητήσετε βοήθεια από άλλους όταν τη χρειάζεστε.
- Επικοινωνήσετε με μια ομάδα υποστήριξης.
- Αντικαταστήσετε τις αρνητικές σκέψεις με θετικές.
- Θυμάστε ότι δεν είστε μόνοι.
Το άγχος είναι ένα ακόμη σύνηθες συναίσθημα μετά από έναν ακρωτηριασμό ή οποιουδήποτε αγχωτικού, τραυματικού γεγονότος. Όπως και η κατάθλιψη, το άγχος είναι συχνά πιο έντονο τους μήνες μετά τον ακρωτηριασμό και μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Σχετίζεται με αλλαγές στην εικόνα του σώματος, την ταυτότητα και τους κοινωνικούς ρόλους. Οι ασθενείς με άγχος μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα όπως αϋπνία, φόβο ή έντονη ανησυχία.
Εάν το άγχος διαταράσσει τη ζωή σας και αισθάνεστε δύσκολο να το ελέγξετε, είναι καλύτερο να μιλήσετε με το γιατρό σας. Το να παραμένετε δραστήριοι και να διατηρείτε επαφή με ανθρώπους που σας φροντίζουν μπορεί να σας βοηθήσει να ηρεμήσετε τα αγχώδη συναισθήματα.
Πώς να Αντιμετωπίσετε έναν Ακρωτηριασμό
Χρειάζεται χρόνος για να επεξεργαστείτε τα συναισθήματα που νιώθετε και να προσαρμοστείτε. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι τα δύσκολα συναισθήματα θα μειωθούν με την πάροδο του χρόνου.
Εν τω μεταξύ, το να περιτριγυρίσετε τον εαυτό σας με υποστηρικτικά άτομα και να δοκιμάσετε διαφορετικές στρατηγικές θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε την απώλεια.
Ακολουθούν μερικοί θετικοί τρόποι για να αντιμετωπίσετε την απώλεια άκρων:
- Αναγνωρίστε τα Συναισθήματά σας
Η αναγνώριση των συναισθημάτων σας μπορεί να σας βοηθήσει να θεραπεύσετε και να προχωρήσετε στη διαδικασία του πένθους. Να ξέρετε ότι είναι εντάξει να αισθάνεστε θυμωμένοι ή λυπημένοι μετά την απώλειά σας. Μπορεί να βιώσετε ένα τεράστιο φάσμα συναισθημάτων μέχρι να προσαρμοστείτε στις αλλαγές στη ζωή σας. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να νιώσει όλα τα διαφορετικά συναισθήματα που προκύπτουν αντί να τα αναγκάσετε να μείνουν στην άκρη.
- Εκφράστε αρνητικά συναισθήματα
Είναι καλύτερο να εκφράζεις αρνητικά συναισθήματα παρά να τα αγνοείς. Μπορείτε να γράψετε για τα συναισθήματά σας σε ένα ημερολόγιο, να ζωγραφίσετε μια εικόνα ή να παίξετε ένα τραγούδι – ό,τι σας αρέσει. Το θέμα είναι να επικοινωνήσετε τα συναισθήματά σας για να μπορέσετε να τα αντιμετωπίσετε με υγιή τρόπο.
- Συνδεθείτε με άλλους
Η σύνδεση με τους σημαντικούς άλλους μπορεί να βοηθήσει ώστε να μην αισθάνεστε απομόνωση. Είναι απαραίτητο να επικοινωνήσετε με φίλους και μέλη της οικογένειας που είναι καλοί ακροατές και αισιόδοξοι.
Μπορείτε, επίσης, να εγγραφείτε σε μια ομάδα υποστήριξης για να συνδεθείτε με άτομα που έχουν περάσει αυτό που εσείς βιώνετε. Μοιράζοντας την εμπειρία σας με υποστηρικτικά άτομα, μαθαίνετε νέες στρατηγικές αντιμετώπισης και κατανοείτε καλύτερα τα συναισθήματά σας.
- Βρείτε έναν σκοπό
Προσπαθήστε να βρείτε κάτι που θα σας ενθουσιάζει να ξεκινήσετε κάθε μέρα. Μπορεί να εστιάσετε σε μια αλλαγή καριέρας, να ξεκινήσετε ένα νέο χόμπι ή να γίνετε εθελοντής στην κοινότητά σας. Ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλος ή μικρός, το να έχεις έναν σκοπό είναι ένας τρόπος για να ζήσεις μια ικανοποιητική ζωή.
- Θέστε ουσιαστικούς στόχους
Ο καθορισμός ρεαλιστικών και ουσιαστικών στόχων προσθέτει σκοπό και δομή στη ζωή. Όταν έχετε όνειρα για τα οποία εργάζεστε, αυξάνετε την αυτοεκτίμησή σας. Κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης, η θεραπευτική σας ομάδα μπορεί να σας βοηθήσει να θέσετε στόχους που είναι σημαντικοί για εσάς.
- Δημιουργήστε μια καθημερινή ρουτίνα
Η καθημερινή ρουτίνα είναι ανακουφιστική και σας βοηθάει να εστιάσετε στους στόχους, αντί να μένετε στο παρελθόν ή στα αρνητικά συναισθήματα. Η ρουτίνα, επίσης, δίνει κίνητρο. Προσπαθήστε να εντάξετε κάτι φυσικό, δημιουργικό και κοινωνικό στην καθημερινότητά σας.
Για παράδειγμα, μπορείτε να ασκηθείτε, να ασχοληθείτε με ένα χόμπι και να επικοινωνήσετε με έναν φίλο κάθε μέρα. Βεβαιωθείτε ότι η ρουτίνα σας περιλαμβάνει αυτοφροντίδα και να κάνετε πράγματα που αγαπάτε.
- Αγκαλιάστε την Αισιοδοξία
Η διατήρηση μιας θετικής στάσης βοηθάει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν την απώλεια άκρων. Εστιάστε στα πράγματα που μπορείτε να κάνετε μετά την απώλεια. Πολλά άτομα εξελίσσονται ψυχολογικά μετά από έναν ακρωτηριασμό.
Για παράδειγμα, ένα άτομο με ακρωτηριασμό μπορεί να έχει περισσότερα κίνητρα για να επιδιώξει τους στόχους του, μεγαλύτερη ανθεκτικότητα και βελτιωμένες δεξιότητες αντιμετώπισης.
Το να παραμένετε θετικοί δεν σημαίνει ότι πρέπει να αγνοήσετε τα συναισθήματά σας. Αντίθετα, είναι ένας τρόπος να εστιάσετε στα δυνατά σας σημεία και να προχωρήσετε στη ζωή.
Αποφύγετε Δυσπροσάρμοστα Στιλ Αντιμετώπισης
Τα μη προσαρμοστικά στιλ αντιμετώπισης μπορεί να είναι σημάδια ότι ένα άτομο δεν προσαρμόζεται καλά στον ακρωτηριασμό. Αν και δεν είναι εύκολο για κανέναν να αντιμετωπίσει την απώλεια άκρων, τα μη προσαρμοστικά στιλ αντιμετώπισης μπορούν να εμποδίσουν τα άτομα να προχωρήσουν.
Παρακάτω, αναφέρονται τρία διαφορετικά δυσπροσάρμοστα στιλ αντιμετώπισης:
- Υπεραντιστάθμιση:Υπεραντιστάθμιση είναι να συμπεριφέρεσαι με τρόπο που είναι αντίθετος από αυτό που νιώθεις. Τα άτομα με ακρωτηριασμούς μπορεί να υπεραντισταθμίσουν αρνούμενοι τη βοήθεια, ακόμα κι αν τη χρειάζονται.
- Αποφυγή: Αποφυγή σημαίνει ότι ένα άτομο αλλάζει τη συμπεριφορά του για να αποφύγει να σκεφτεί ή να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα. Οι στρατηγικές αντιμετώπισης της αποφυγής μπορεί να περιλαμβάνουν την απομόνωση από τους άλλους ή τη συμμετοχή σε εθιστικές, αυτοκαταπραϋντικές δραστηριότητες, όπως η κατάχρηση ουσιών.
- Παράδοση:Με το στιλ αντιμετώπισης της παράδοσης, ένα άτομο επιτρέπει στον εαυτό του να εξαρτάται από άλλους παραπάνω από αυτό που χρειάζεται. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να αρνηθεί να εισέλθει στην αποκατάσταση και να απαιτήσει ένα μεγάλο επίπεδο φροντίδας.
Εάν εσείς ή ένα αγαπημένο σας πρόσωπο αγωνίζεται με δυσπροσαρμοστικά στιλ αντιμετώπισης, η συζήτηση με έναν θεραπευτή μπορεί να σας βοηθήσει να αναπτύξετε πιο αποτελεσματικούς, υγιείς τρόπους διαχείρισης των συναισθημάτων σας.
Ποτέ δεν είναι αργά να αντικαταστήσουμε τα αρνητικά πρότυπα σκέψης με αυτά που προάγουν την ανάπτυξη.
Στη Vesalius γνωρίζουμε πόσο σημαντικά είναι όλα τα παραπάνω, γι’ αυτό τον λόγο παρέχουμε την κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη. Η ομάδα μας, μέσω ενός προσωποκεντρικού πλάνου ψυχολογικής παρέμβασης, στοχεύει στην επιτυχή μετάβασή σας στη νέα πραγματικότητα.
